7. Tournai/Doornik – Cambrai / Kamerijk - 26.04.22 – 498 km

Frankrijk begroet ons met zon!

Vanochtend waren de regenwolken gelukkig verdwenen maar met 10 graden trek ik mijn warme kleren aan. Fietsend langs de Schelde komen grote binnenvaartschepen voorbij met kolen en grint. Langs de brede Schelde zie ik oude kalkovens en cementsilo’s, ten teken dat deze industrie hier al heel lang is.

Snel ben ik in Bléharies, een klein dorp met een prachtige kerk. De St. Aybertkerk uit 1926 is door de architect Henri Lacoste in Jugendstil gebouwd. Het gebouw en interieur zijn prachtig op elkaar afgestemd. Zelfs de stenen preekstoel is een pareltje. Leuk dat René gelijktijdig hier aankomt met de camper en we met zijn tweeën de kerk bewonderen.

Een paar kilometer verder komen we bij Rongy waar in 1944 de eerste geallieerde bevrijdingstroepen België binnen kwamen. Het grensgebouwtje, waar in vroegere tijden een slagboom bij hoorde, is er nog maar laat nu alleen gebeurtenissen zien van deze plek. Bij de deur een standbeeld van een van de laatste douaniers die hier werkten.

Saméon is een dorpje verderop met een bakker. Niet onbelangrijk als je een beetje trek krijgt en ik trakteer mijzelf op een lekkere pain raisin. Buiten kom ik André tegen, ook op weg naar Compostella maar vertrokken uit Kamerik. Ik bied  hem heet water aan en hij mij chocolade, een goede deal. Rene komt nog even aan met de camper, zodat ik weer een volle thermoskan mee kan nemen. Het is goed fietsen over de glooiende landerijen met een klein beetje wind mee. De bloeiende koolzaad kleurt grote velden geel en ik zoef lekker naar beneden. Dan doemen er enorme koeltorens op van de energiecentrales uit dit gebied en ik spot ook echt hoge bergen van steenkool.

Bij de Marie van Warlaing haal ik een pelgrimsstempel. Grappig dat bij de ingang van dit gemeentehuisje ook een Mariagrot in ere wordt gehouden. Doorfietsend kom ik aan bij Abscon waar ik mijn lunch nuttigde op een groot plein naar ik meende voor een kerk. Toen ik even in de kerk keek, bleek het te gaan om een boerderij, vandaar het mooie hek bij de entree. Dan nog een laatste rukje naar Cambrai of in het Vlaams Kamerijk. In vroege tijden werd hier Vlaams gesproken maar inmiddels is het Franstalig.

Rene had zich al geïnstalleerd op camping Les 3 Clochers. De camping was wat verdekt opgesteld maar heeft een vrij nieuw toiletgebouw. Lekker hoor na 71 km met een gemiddelde van 19,4 km. Na een tukje en een douche lopen we even Cambrai in waar vooral heel veel verkeer doorheen gaat. De église Saint Gery is lelijk ingebouwd maar blijkt ontzettend groot te zijn. De kerk kwam lang niet ongeschonden uit de oorlog maar het prachtige orgel is er nog net als het schilderij van Pieter Paul Rubens uit 1616 van de graflegging van Jezus. Buiten zitten we op een terras lekker  te wat drinken en horen bij het Stadhuis de klokken slaan. Wij hadden hier bij het stadhuis 2 Moriaantjes gezien die daadwerkelijk bewegen om de klok te slaan. Lang geleden waren Moriaantjes een exclusieve bijzonderheid, inmiddels zijn de tijden veranderd. Bij de veranderende tijden sluit de songtekst It’s a new day van Anouk mooi aan: This journey provides, rooms without carpets. Just go on and reach for what you want in life.