5. Londerzeel – Geraardsbergen – 24.04.22 – 369 km

Een rustige zondagsetappe, nog 2000 km te gaan.

De lucht was betrokken met donkere wolken maar gelukkig kwam snel de zon erbij en mogelijke regen is bij ons niet aangekomen. Zondagmorgen blijkt voor veel wielrenners het sein om erop uit te gaan. De nodige peletonnetjes in gelijkgestemde kleding zoeven voorbij, ze hebben altijd haast. Ik doe het wat rustiger en geniet van de Leirekensroute, een mooi fietspad dat op het tracé ligt van een spoorbaan die in 1876 Antwerpen verbond met Noord-Frankrijk. Leuke oude stationnetjes passeer ik en bordjes met grappige namen als Houtekiet Fietsroute en Kossaat-route.

Veel kleine brouwerijen zijn hier te vinden en geregeld fiets ik langs hopvelden. Voorbij Opwijk kijk ik uit naar de stenen zuil die in 2006 werd geplaatst met de inscriptie “Santiago 2000 km”. De kop is er vandaag met 370 km af maar nog wel eventjes te gaan dus. België lijkt meer fietsland dan Nederland want nauwelijks kom ik op gewone wegen want routes zijn uitgezet op jaagpaden, oude trein-tracés en er zijn heel veel fietsstraten in de steden. Veel fietswinkels maar ook bestelwagens voor service onderweg komen voorbij.

Op de een of andere manier heb ik Aalst totaal gemist. Ik heb niet eens een toren of kerk gespot doordat ik van de Leirekensroute overstapte op het jaagpad in het groen langs de Dender. Jammer want ik had op mijn lijstje staan om te kijken bij  het standbeeld van Dirk Martens (1446-1534). Hij introduceerde de boekdrukkunst in de Zuidelijke Nederlanden en mijn vader was boekdrukker, dus eigenlijk een must om even te kijken. Maar ja als je niet goed oplet ben je al verder op weg dan je denkt.

Het is heerlijk om langs het jaagpad van de Dender te fietsen. In 1859 werd deze bevaarbaar gemaakt met 12 sluizen. Naast de sluis bij Teralfene ligt ook een stuw. Modernisering maakt dat deze oude sluis gesloopt wordt waardoor het waterpeil stroomopwaarts daalt. Daar hebben bewoners en industrie nu regelmatig problemen met wateroverlast.

Dan kom ik aan in Ninove, wel een oud stadje maar niet heel veel bezienswaardig als is er wel een leuk plein met fontein. Het terras ernaast is uitnodigend en snel een warme chocolademelk besteld, jammer genoeg zonder slagroom en aan etenswerk doen ze ook niet, ze serveren uitsluitend dranken. Het is vandaag Erfgoeddag in België waardoor ik in het stadhuis op zondag toch een stempel krijg en ik even bij wat kantklossen kan kijken. Bij Rene zit het niet mee want hij weet alle weg-opbrekingen in België te vinden. Hij is wel in Aalst geweest maar Ninove was voor hem onbereikbaar dus rijdt hij meteen door naar Provinciaal Domein De Gavers, een uitgestrekt terrein met camping en recreatie. Voor de zondag een mooie korte etappe met 53 km met een gemiddelde van 19,4. Het blijkt aangenaam vertoeven op De Gavers en al snel de korte broek aan voor een wandeling om het meer. Dat blijkt bij nader inzien dubbel zo groot als gedacht maar we spotten wel een heuse draak op het meer. Jammer dat ik het presteerde om over een klein rollend takje te vallen zodat mijn knieën geschaafd werden.  Voor vandaag geldt, dat als je denkt dat alles tegen zit, denk dan opnieuw en zie weer nieuwe wegen.