39. Cabo de Fisterra – 07.06.22 – 15.000 stappen.

Einde van de wereld en mijn Camino-verslag.

Voor de verandering worden we met zon wakker, dat is fijn om op reis te gaan. Vandaag een beetje een smokkeldag want we gaan naar Cabo de Fisterra ofwel Finisterre, een van de meest westelijke punten van Europa. Niet verder op de fiets maar samen met Rene in de camper, zo’n 120 km. Ik heb ervoor gekozen om Santiago het eindpunt van mijn fietsreis te laten zijn. Het is nog een vrij heuvelachtig gebied van de Montes de Buxantes wat wij passeren met nog een aantal stevige beklimmingen. Vlakbij Finisterre zien wij Bert & Wilma op hun Pino op de terugweg. Zij waren eerder in Santiago en zijn nog doorgefietst en nu kennelijk op de terugweg. Net voor Finisterre is een prachtige plek voor campers met uitzicht op de Atlantische Oceaan. We gaan er maar meteen staan en trekken onze wandelschoenen aan om naar Cabo de Fisterra te lopen. In Fisterra is een kerkje, de deur staat open maar het tuinhek ervoor zit op slot. Dan doorlopen en tot onze verbazing is het volgend kerkje even buiten Finisterre wel open. De Santuario del Santo Cristo is een pelgrimskerkje, dat nu door vrijwilligers wordt opengehouden, het is door en voor pelgrims. Een Italiaan vertelt mij het een en ander erover. Voor de laatste keer brand ik hier een kaars met dankbaarheid voor alle mooie dingen die ik heb beleefd. Nog één keer zet ik een stempel in mijn pelgrimspaspoort.

We wandelen verder want het is ruim 3 km en met ons vele pelgrims maar ook heel veel toeristen, soms met bussen tegelijk gedropt. Een enkele keer worden we door een fietser ingehaald. Aan de kledij en de wijze van lopen onderscheiden de pelgrims zich van de toeristen en vooral ook door het “Hola” en “Bueno Camino”. Onderweg zien we een beeld van Saint Jacques wandelend met tegenwind. Gelukkig hebben wij prachtig weer om te lopen in shirt een korte broek.

Fisterra was in de prehistorie al een mythologische rituele plaats met zonaltaren en ook de Romeinen bouwden een zonnealtaar op het punt waar de zon in de oneindige watervlakte wegzonk. De naam Finisterre komt van het Latijnse Finis Terrea, wat einde van de wereld betekent. Er lag hier het einde van de zgn. Sterrenbaan, de voorloper van de Christelijke Camino. Volgens de legende is Finisterre ook de eerste plaats waar de Apostel Jacobus voet aan land zette in Galicië. Geen wonder dat de Cabo druk bezocht wordt en de Camino-paal met 0 km is een van de meest gefotografeerde plekken bij de kaap, al staat hij niet helemaal op het einde.

Wij klauteren verder naar bijna het einde van de kaap want ga je te ver dan kukkel je van metershoog naar beneden. Bij de kaap is een groot Semafoor-gebouw, de scheepvaart moet in goede banen geleid worden. Daarnaast is een restaurant waar je heerlijk kunt lunchen met prachtig uitzicht op de Atlantische Oceaan en wij laten deze kans niet onbenut. Met ietsje stijve benen wandelen wij terug maar ditmaal gaat de route steeds naar beneden en in ganzenpas lopen we achter elkaar aan. In Finisterre lopen we langs het haventje en genieten van de activiteiten daar achter een kopje thee met…

Vandaag blijven we op de camperplaats want de donkere wolken voorspellen regen in de avond en nacht. Morgen nemen we echt afscheid van de Camino als we richting Portugal gaan om te verkennen waar onze dochter Janna komt te wonen. Zover zuidelijk zijn wij nog nooit geweest. Onze reis krijgt een nieuwe bestemming en een nieuw karakter en de Camino-verslaglegging eindigt hiermee. Met heel veel plezier heb ik het gedaan al was het soms wel doorbijten na een vermoeiende dag. Het is voor mij een naslagwerk geworden want wij hebben zo ontzettend veel beleefd in de afgelopen zeven weken, wat niet te onthouden is. Maar belangrijker is dat ik het fijn vond om mijn ervaring met veel bekenden te kunnen delen en zo toch ook contact te houden met het thuisfront want natuurlijk doet het gemis zich na zeven weken voelen en zeer zeker naar de kleinzoons. Bedankt voor jullie interesse en aanmoedigingen, het steunde mij enorm. Voor ik afsluit met een foto van het einde van de wereld, nog een laatste quote die zoveel meer waarheid in zich heeft dan ik ooit tevoren kon bedenken: Elke reis heeft geheime bestemmingen waar de reiziger zich niet van bewust is.