38a. Santiago de Compostela – 06.06.22 – 19.000 stappen

Gemiste mis en weerzien met bekenden.

Geen enkele verplichting maakte dat we vroeg op hoefden te staan zodat we langzaam op gang kwamen. Bovendien is het weer constant d.w.z. in de ochtend wat regen en miezer. Nog voor elven wandelen we naar beneden en het plan is om eerst naar het museum van de kathedraal te gaan en dan nog even in de kathedraal zelf te kijken. Het plein voor de kathedraal was voor mij ongekend leeg na alle drukte die ik gisteren meemaakte. Met een combinatie-kaartje konden we ook de beroemde Pórtico da Gloria bekijken met beelden van de apostelen en profeten uit de 12e eeuw. Het is een prachtig meesterstuk van Master Mateo. Deze Glorie-poort is niet meer aan de buitenkant van de kerk maar bevindt zich nu aan de achterzijde van de zijbeuk en wordt als museum-gedeelte afgeschermd van het kerkgedeelte met schermen en beveiligers. Inmiddels was de mis van 12.00 uur begonnen en tot onze verrassing hoorden wij het orgel prachtig spelen terwijl een mooie bariton zong bij het altaar. Ook het wierookvat zou in beweging komen. Maar onze museumtijd was op en de beveiliging was onverbiddelijk, we moesten terug naar het museum en mochten niet in de kerk de mis bijwonen.

Eerst maar even bijkomen en denken aan de inwendige mens. Op zoek naar een lekkere Pandaria hoor ik ineens mijn naam weer roepen en schuiven we aan bij Rob en zijn vrouw en schoonzus. Even bijpraten en vooral de vermoeidheid met elkaar delen. Dan gaan wij lekker shoppen en komen de twee echtparen weer tegen die het geluk hadden om wel het wierookvat te zien kregen. Ze hadden een filmpje gemaakt dat wij even konden zien. Voor de kathedraal komen we weer twee zussen uit Alphen a/d Rijn en Leiden tegen die tien dagen waren wezen wandelen uit Léon. Zij attendeerden ons erop dat het museum een tweede deel heeft, wat rustiger maar ook veel mooier was. De zussen hadden ook de pech het wierookvat niet in beweging te zien ondanks het feit dat zij de vroege Pinkstermis hadden bezocht en een avondmis. Onze bewaarde kaartjes konden we scannen en inderdaad waren daar prachtige  beeldhouwwerken te zien maar ook wandtapijten en een grote kapel met koningsgraven en de processie-baar van Saint Jacques. Al met al de moeite waard en de extra toegift was dat wij over de balkons konden lopen en het plein van de kathedraal konden overzien.

Vanuit het museum lopen we weer naar een van de drie ingangen van de kathedraal en kijken wat een mooie plek is om wat kaarsjes aan te steken. De keuze is niet zo groot en men is niet op grote kaarsen gesteld want er kunnen alleen kleine waxines aangestoken worden. De Chapel del Pilar is goed gelegen tegenover de ingang van de crypte van St. Jacques. De kapel is niet heel erg overdadig en er zijn twee banken waarop je mag zitten. Er is een rustige sfeer omdat hij maar met mondjesmaat bezocht wordt. Diverse mensen hebben gevraagd een kaarsje voor hen te branden en ik licht er nog een aantal extra aan, waaronder eentje voor de goede reis die ik mocht maken.

Daarna kijken we nog even in de straatjes rond en shoppen het een en ander. We komen ook de twee echtparen weer tegen die ook inkopen doen. Moe geworden nestelen we ons in de fijne stoelen bij Hotel-Café Casino waar het goed toeven is. De ruimte ademt een zekere grandeur uit en we nemen rustig de tijd om de nodige boekwerken even door te nemen. In het boek over de kathedraal ontdekken we dat we door de Heilige Deuren zijn gelopen zonder dit te weten. Dat gaan we over doen.

De Heilige Deuren worden alleen in een heilig jaar geopend, d.w.z. het jaar waarop de naamdag van Jacobus op een zondag valt. Dat was in 2021 maar vanwege de Covid-toestand heeft de paus bepaald dat het heilige jaar wordt verlengd naar 2022. Het is rustig bij de deuren zodat we zelfs een foto kunnen maken. Dan hebben we alles wel gezien en beleefd rond de kathedraal en lopen terug naar de camping. Onderweg steken we nog even op bij een Tabacos-bar waar we voor het luttele bedrag van € 4,25 een tonic, biertje en 2 pintxos kregen met vis en omelet. Al met al hebben we een mooie laatste dag beleefd in Santiago waar we niet alles hebben gezien wat gehoopt, maar ja: Als je alles hebt gezien en beleefd dan heb je niets meer om van te dromen! Morgen reizen we met de camper naar Cabo Fisterra. Het is een van de meest westelijke punten van Europa waar het einde van de Camino ligt. Dat wordt tevens het einde van mijn verslagreeks.