33. Carrión de los Condes – Léon – 30.05.22 – 2285 km.

Grind, grind en nog meer grind.

Gisteravond gingen we op zoek naar een pelgrims-menu op het Plaza Mayor in Carrión de los Condes. We troffen 2 fietsers van onze camping. Met Theo uit Hamont in België en Ignatius (Iggy) uit Amsterdam hebben we heerlijk gegeten. Om negen uur dachten we dat het al donker werd maar het bleek een dikke onweersbui en nog net op tijd konden we alles binnen zetten voordat de donder en regen losbrak. Vanmorgen vroeg fietste ik langs het plein maar om half acht was er geen terrasje meer te bekennen.

Carrión de los Condos fiets ik uit en kom langs de nodige kerken en kloosters omdat het ooit een etappeplaats was voor pelgrims. Karel de Grote was hier op doortocht toen hij de Santiagoroute vrij maakte van de Moren maar ik ga verder. Eerst niet over een N-weg maar over een grindweg op de Tierra  de Campos waar ik de eerste 10 km alleen maar wandelende pelgrims moet ontwijken. Het hoogtepunt op dit stuk vormt een food-truck waar wandelaars even kunnen bijkomen en dan weer door. Het is overigens wel een authentiek tracé van de Romeinse weg die hier La Parva heet.

Pas na 20 kom je de eerste albergue tegen in Calzadilla de la Cueza. Hij valt niet over het hoofd te zien door de aardige muurschildering. Niet alleen zijn er honderden borden en bordjes geplaatst langs de paden voor de route, ook op de snelweg zul je weten dat je langs de Camino-route rijdt want het wordt met een metershoog bord aangeduid. De Tierra de Campos is echt wel saai maar gelukkig is het niet koud al is er wel de nodige tegenwind.  

Na 40 km is Sahagún een welkome onderbreking. Bij de Pandaria even wat nuttigen en kletsen met Iggy van de camping, die hier wat boodschapjes doet. Sahagún was in de tijd van de Codex Calixtinus een welvarende stad. In 904 werd al een klooster gesticht dat tweemaal door de Moren werd vernield. Als ik de stad uitrij, fiets ik onder een grote boog door, de restanten van de grote San Benito Abdij. Op de naast gelegen kerk zie ik weer een aantal ooievaars broeden. Bij de oude pelgrimsbrug over de Rio Cea zijn er nog restanten te vinden van de oude vestingmuren die de stad vroeger beschermden. Vlak buiten Sahagun een kort pauzemoment in de camper en dan weer door want Léon moet vandaag gehaald worden.

Waren het in de ochtend vooral grindpaden door de Tierra de Campos, in de middag fiets ik langs en over de N120. Met Rene nog een stop in Reliegos afgesproken, dan is het nog 20 km te gaan. Vroeger was dit een plaats waar drie Romeinse wegen bijeen kwamen. Mijn verbindingsweg naar Léon is niet druk maar er wordt toch behoorlijk gereden dus switch ik een aantal keren naar het grindpad maar daar lopen ook de wandelaars. Om Camping Ciudad de Léon te bereiken fiets ik nog enkele kilometers over de Camino-grindweg en als toetje komt er een meer dan stevige klim om Golpejar las Lomas te bereiken. Wel prachtige bloeiende lavendel met verre uitzichten. Dan heb ik het wel gehad na 97 km fietsen (gemiddeld 17,6). Rene zit al mooi aan met Iggy en Theo, die ook uit Carrion waren vertrokken. Even later sluit John (Engelsman) nog aan die daar als laatste vertrok. We besluiten dan ook maar gezamenlijk te eten en Erna en Jan uit de Achterhoek schuiven extra aan voor een gezellige lange-tafel-maaltijd. De heilige van vandaag noem ik even want bij onze avonturen in Frankrijk is Jeanne d’Arc vaak ter sprake gekomen. Tenslotte nog een kleine wijsheid: Geluk moeten we onderweg zoeken en niet aan het eind van de weg want daar is de reis afgelopen.