31. Burgos – Castrojeriz – 28.05.22 – 2139 km.

Fietsen dwars door eindeloze velden, klaprozen en een abdij.

Fris bij het weggaan, zo’n 9 graden, dus de nodige kleding aan gedaan. In de loop van de dag ging de temperatuur omhoog naar 27 graden dat betekende steeds meer uittrekken onderweg. Het fietspad langs de Argazón hadden we gisteren al verkend zodat ik wist wanneer ik bij de kathedraal was. Onderweg waren de vuilnismannen en -vrouwen al weer druk bezig alles op de knappen en de weg schoon te spuiten. Snel zat ik in de buitenwijk in een lange klim de stad uit. Vandaag onderweg veel piepkleine dorpjes tegen gekomen in de streek van de Tierra de Campos. Het landschap verandert naar eindeloze graanvelden en grote vlakten tot de horizon, dat wil zeggen als je boven op de vlakte na enig klimwerk bent aangekomen. Ik kan mij voorstellen dat het ’s zomers erg warm kan zijn maar net als nu zal de wind verkoeling brengen. Elk dorpje heeft wel een klein kerkje maar slechts weinigen zijn open. Wel zie ik bij een drietal kerkjes onderweg een ooievaar broeden zoals bij Villagonzalo.

In het piepkleine dorpje Vilviestre wil ik bij het kerkje een pauze nemen. Er is een vrouwtje van in de 70 druk bezig met het schilderen van de toegangsdeuren. Haar man was even spullen halen. Als je inzoomt zie je de trappen staan. Met haar kon ik even een blik werpen in het interieur van dit kerkje waarna ik haar op mijn beste Spaans probeer te bedanken. Onderweg kom ik nog een Vlaams echtpaar tegen die ook al eventjes onderweg zijn. Hij op een gewone fiets, zij elektrisch maar wel met meer bagage. Geconcentreerd rijden wij achter elkaar aan op de lange grintweg en proberen kuilen te vermijden.

Het gaat voorspoedig en al snel ben ik net als vele wandelaars in Hontanas. Het piepkleine dorpje had in 1857 nog 285 inwoners en in 2011 waren dit er nog maar 71. Er is veel leegstand maar gelukkig voor hen gaan er veel wandelaars en fietsers over de Camino en zij bezoeken dit dorp waar nog steeds een aantal albergues zijn. Je kunt er lekker even opsteken en iets eten. De 14e eeuwse kerk in Hontanas staat wel open voor de peregrinos en er is een speciale hoek waar je kunt zitten. Er zijn meer dan 20 bijbels in allerlei talen maar geen Nederlandse! Bij de meeste kerken in Spanje kun je geen kaarsje aansteken want ze hebben een elektrische versie waar je een muntstuk in gooit en dan gaat er een lampje branden. Maar dat is hier niet het geval, je kunt echte kaarsjes aansteken en dat doe ik dus. Iets buiten Hontanas staat er voor de pelgrims allerlei informatie zodat ik weet dat er nog 457 km te gaan zijn voor de wandelaars naar Santiago.

Het is vandaag volop genieten van de omgeving en mooie uitzichten. De laatste 15 kilometers gaan heerlijk naar beneden en dat is ook wel eens fijn. Bij San Antón loopt de weg door de vroegere Abdij die gebouwd werd in de 12e eeuw. Toch bijzonder om door zo’n ruïne heen te fietsen. In de muur zaten 2 nissen waar de monniken vroeger brood en wijn neerzetten voor de pelgrims. De monniken van een Franse orde waren in de abdij van San Antón bedreven in het bestrijden van zieke, het Antoniusvuur maar in 1791 werd de orde opgeheven. De heilige van vandaag, Germanus van Parijs (overleden in 576), wordt ook ingeroepen bij ziektes zoals koorts, koudvuur en brandgevaar. Hij werd door de Parijse bevolking tot bisschop uitgeroepen toen hij toevalligerwijze daar was op het moment dat de toenmalige bisschop van Parijs stierf. De kerk Saint-Germain-des-Pres is naar hem vernoemd en is nog steeds het hart van de stadswijk op de linkeroever van de Seine.

Aanrijden tussen de klaprozen naar Castrojeriz is een feest voor het oog. Het is een klein dorp maar ik weet toch de verkeerde weg te nemen waardoor het zoeken was naar Camping Camino de Santiago. Na 56,56 km (gemiddeld 17,3) was ik bij de camper die lekker in de schaduw stond te wachten. Gezien de warmte was het ijsje wel verdiend. De spreuk van vandaag is  van Marcel Proust, een Franse romanschrijver: De ware ontdekkingsreis is geen speurtocht naar nieuwe landschappen, maar het waarnemen met nieuwe ogen.