29a.  Berceo – San Millán de la  Cogolla – 25.05.22 – 9000 stappen.

Gouden herinneringen in ons hart en in het klooster.

Het was een goede keuze om voor een rustdag te gaan want loodgrijze luchten zorgden in de ochtend voor de nodige regendruppels. Met 11 graden was het best wel koud te noemen. Dat wij op de camping bleven gaf ons de tijd om wat zaken bij te werken. De voorzienigheid had voor goede Wifi gezorgd zodat we vandaag naar de livestream konden kijken van het afscheid van buurman Gerard. Bij onze thuiskomst is hij er niet meer maar we hebben het nu toch een beetje mee kunnen beleven. Niet gedacht dat de digitale ontwikkeling ons zo dicht met thuis kan verbinden. In de loop van de middag klaarde het hier op en begonnen de vogels te zingen. Het Monasterio de Yuso is vlakbij en we wandelen daar naar toe om onze zinnen wat te verzetten. Tot vier uur is alles dicht, dus dan meer een kopje thee in het hotel dat in een deel van het klooster gehuisvest is. Het klooster werd gebouwd voor San Millán, de schutspatroon van Castilië en diens leermeester San Félices. Toen San Millán stierf in 574 op 101-jarige leeftijd, begroeven zijn volgelingen hem in een grot. Daar omheen werd het eerste boven-klooster, San Millán de Suso gebouwd.  Koning Garcia van Nájera wilde de relikwieën laten overbrengen naar het nieuwe klooster van Santa Maria la Real in Nájera. Toen in 1053 de stoffelijke resten met een ossenkar werden overgebracht, wilden de ossen niet verder. De koning begreep dat dit een wonder was en gaf de opdracht tot de bouw van het beneden-klooster, het Monasterio de Yuso.

De slag van Clavijo noemde ik gisteren al en in het klooster is veel wat daarnaar verwijst. Je ziet hier St. Jacques dan ook niet met zijn gewone wandelstok en schelp afgebeeld. Diverse beeltenissen zijn er te vinden, groot en klein, van St. Jacques als Morendoder. In dit klooster is het hoogaltaar gewijd aan deze gebeurtenis. Voor zijn kluizenaarschap streed San Millán ook tegen de Moren in de slag bij Burgos.

Koning Garcia heeft kosten nog moeite gespaard om het klooster en San Millán in volle glorie te zetten. De toegang naar het koor wordt afgesloten door prachtige grote gouden deuren. De koorbanken werden rond 1640 gemaakt door een Vlaamse beeldsnijder. Daarboven is een equinoctiaal oog waardoor het licht op een bepaalde manier op de relikwieschrijn kon vallen. In de sober ogende gangen van het klooster zijn 25 halfronde schilderingen te vinden rond het leven van San Millán. 

In de 11e eeuw was er een monnik in dit klooster die het aandurfde om woorden en zinnen niet in het Latijns maar in het Spaans en Baskisch te schrijven. Daarom kon in 1977 het millennium van de Spaanse taal gevierd worden in dit klooster en wordt het nu aangeduid met “de wieg van de taal”. Er is een buitengewone bibliotheek met veel werken van Gregoriaanse koorboeken die in hun originele staat worden bewaard. Werkelijk prachtig en ontroerend om te zien dat dit nog steeds hier aanwezig is in de oorspronkelijke vorm.

Onderweg zagen wij bordjes met foto-verwijzingen maar pas in het klooster werd duidelijk, dat dit ivoren fragmenten waren uit het leven van San Millán uit de relikwieschrijn. Dit zijn nog originele 11e eeuwse Romaanse beeltenissen. In de tijd van Napoleon zijn de gouden platen en edelstenen eruit gerukt. Nu rest er nog het originele hout en de binnenbekleding van Arabische stof uit de 11e eeuw. In 1944 werd een nieuwe zilveren schrijn gemaakt waarin oude elementen teruggeplaatst werden. Vandaag een dag die in het teken stond van herinneringen, zowel in het klooster als in ons eigen leven. Salvador Dali zei ooit dat afscheid nemen betekent “de geboorte van herinneringen”. Ieder zal zijn eigen herinneringen op zijn eigen wijze koesteren. Uit een bijbel-tekst van vandaag heb ik vooral onthouden: Geen zorgen voor de dag van morgen. Morgen wordt er weer gefietst en willen we Burgos bereiken, hopelijk zonder regen. Intussen luisterden wij bij het eten nog naar de song van Boudewijn de Groot: Maar je kunt niet zeker weten, want alles gaat voorbij, maar ik geloof in jou en mij. Tenslotte nog ruimte voor klein geluk van kleinzoon Mick die de oranje-slip wist te verkrijgen bij de judo. Nu is er goede tv-ontvangst dus we kunnen kijken wat Feijenoord doet tegen AS Roma maar het moet wel heel erg meezitten willen ze in Tirana gaan winnen.