29.  Logroño – Berceo – 24.05.22 – 2022 km.

De 2000 km is gepasseerd maar wel koud!

Er is een weersomslag gekomen met een koudeval. Zaten we gisterenmiddag in korte mouw van tapas te genieten, vanmorgen is het nog maar 11 graden. Dat betekent een wielerjasje aan (dat werd later warme trui) en een extra windjasje. In de thermoskan zit weer warme thee in plaats van koud water. In Logroño is alles goed bewegwijzerd en als mensen menen dat je niet de goede kant uitgaat, wijzen ze meteen naar de goede richting. De stad uit lopen de routes van wandelaars en fietsers parallel en ik passeer er tientallen. Op enig moment moeten we van hetzelfde grindpad gebruik maken dat zo steil wordt dat lopen geboden is. Bij het stuwmeer van Logroño kom ik het standje tegen van  Marcelino Lobato, de pelgrim van La Rioja. Hij stelt zijn leven in het teken van de Camino en zijn vader zei al tegen hem “Nino zoek je vrienden, je vijanden komen vanzelf”. Bij de kathedraal van Pamplona paste ik even op de fiets van een Colombiaanse en haar kom ik weer tegen bij dit standje.

Net als vele pelgrims kom ik langs de Bodega Corral bij Navarette met de slogan: “A stop on the Way” maar dat lijkt mij geen goed advies als je nog vele kilometers te gaan hebt. Het is inmiddels zo koud geworden dat ik mijn warme handschoenen  tevoorschijn heb gehaald. Er zijn de nodige klimmetjes geweest, 2% is niks, bij 3% een beetje schakelen en bij 7% wordt het wel echt. Toch laten mijn getrainde benen het afweten bij 12% en is het lopen geblazen maar niks om je voor te schamen. De natuur is prachtig en vandaag zie ik weer broedende ooievaars op verschillende plekken. De velden langs de wegen laten mooie kleuren zien met rode klaprozen, blauwe korenbloemen, witte kamille en akkerwinde en de gele bremstruiken ruiken heerlijk.

Rene heeft in Navarette in La Asunción gekeken naar een prachtig altaar maar ook een gebrandschilderd raam van de slag bij Clavijo. In 844 was daar een veldslag tegen de oprukkende Moren en volgens de legende mengde St. Jacob zich plotseling in de strijd in een blinkende uitrusting met een groot vlammend zwaard. Zijn bijnaam Morendoder ontstond hier. Koning Ramiro I van Asturië kreeg nieuwe moed en won de slag. Clavijo betekent een omweg van 16 km die vooral stijgend is en dat heb ik maar overgeslagen en ben doorgereden naar Nájera. Daar had ik een wauw-momentje toen ik de 2000 km-grens passeerde. Nájera is een koningsstadje sinds de 11e eeuw. In het klooster Santa Maria la Real zijn veel tombes van de koningen van Navarra te vinden.

De kerk is gebouwd tegen een rotswand, nog goed te zien op de foto. Don Garcia III vond zijn jachtvalk terug in deze grot naast een madonna-beeldje. Daarop liet de vorst in 1052 een klooster bouwen volgens de regels van het Franse Cluny waarbij de grot in tact bleef. Later werd het ook bisschopszetel. Er trad verval op toen de populariteit van de Camino afnam, Napoleon Spanje bezette en een anti-monastieke wetgeving in 1830. Maar in 1889 werd het klooster tot nationaal monument verklaard. Met de komst van de Franciscanen aan het eind van de 19e eeuw bloeide het klooster weer op. Er is een megagrote gouden achterwand bij het altaar, de retabel uit de 17e eeuw. Rijkelijk versierd met alles wat belangrijk was rond het klooster en de koningen zoals de heilige Benedictus en de heilige Scholastica. Verder is er een pot met Madonna-lelies, een klok en een lamp, die in de grot gevonden zouden zijn door Don Garcia III. Voor de pelgrim is er een zijkapel van St. Jacques te vinden.

Donkere luchten hangen er boven Berceo maar ik kom gelukkig droog aan op de camping, net als een Amstelveense politieman die de Camino fietst maar dan met grote sag-afstanden. Gelukkig had Rene een mooi plekje gevonden voor de camper en was alles geïnstalleerd. Na 52 km (gemiddeld 13,5) kon ik zo aanschuiven aan de thee en niet lang daarna onder de warme douche. Op de camping staat een Duitse camper naast ons met een mooie tekst: Rester, c’est exister. Voyager, c’est vivre ofwel Te blijven is bestaan. Reizen is leven. Dat past mooi bij ons huidige tijdspanne. Inmiddels zijn er dikke wolken over de bergen om ons heen gevallen en horen we de regen op ons camper-dak. We besluiten om in ieder geval morgen een rustdag in te plannen zodat we tijd hebben voor andere belangrijke zaken.