26a. Ezcaba – Pamplona  - 21.05.22 – 1844 km.

Om zes uur was ik even buiten en het was mistig maar het is een rustdag dus nog even nasoezen. Daarna kwam de zon toch echt weer door. Op het nieuws werd al bericht over een hittegolf. Jammer dat alle zwembaden waar wij langskwamen nu nog zonder water stonden. Het is geweldig dat je het centrum van de stad fietsend langs het water van de Arga kunt bereiken. We komen door vele parken waar wordt gejogd, gewandeld en vooral gerecreëerd door hele families.  Onze fietsen stallen we weer in de klemmen bij de kathedraal en dan zien we net een bruiloftsstoet vertrekken met luid tromgeroffel lopend de stad in. Dan komt er een nieuwe stoet aan en nieuwsgierig als wij zijn blijven wij rustig zitten en kijken tezamen met een Spaanse mevrouw die gezellig tegen ons aan kletst en zich niets aantrekt van mijn: Hablo no Espagnol. De heren zien er piekfijn uit in pak en de dames zien er tiptop uit. De bruidegom komt luid toeterend aan in zijn cross-panda en dan is het wachten en wachten en wachten voordat de bruid in een Daimler voor komt rijden. Ze ziet er prachtig uit maar kon kennelijk haar pumps niet vinden want ze droeg sneakers onder haar jurk. De hoofddeuren waren voor deze gelegenheid open en het orgel speelde voluit toen de bruid werd binnen geleid in de kathedraal.

Wij wandelden daarna de stad en liepen naar het Stadhuis. Carlos III beval in 1423 dat er een nieuw stadhuis moest komen om een einde te maken aan de eeuwenlange twisten van bewoners in de drie rechtsgebieden die er waren. De Barokke gevel oogt fantastisch, al is dit het enige wat van het oude gebouw uit die tijd is overgebleven. Het interieur van het gebouw is in 1951 volledig herbouwd. Het Stadhuis is het centrum van alle belangrijke gebeurtenissen in Pamplona en elk jaar op 6 juli om 12.00 uur wordt een vuurpijl afgestoken waarmee de feesten van de Fermin van Pamplona wordt aangekondigd.

Tegenover het stadhuis zat een lekkere bakker en wij konden de verleiding niet weerstaan om iets van het gebak met thee te nuttigen. Het was een hele maaltijd waarop wij konden teren toen we naar de Arena liepen voor het stierenrennen, het Plaza de Toros. Dit stadion is gebouwd in 1922 en biedt plaats aan bijna 20.000 mensen. San Fermin is de beschermheilige en Las fiëstas de San Fermin worden jaarlijks door duizenden mensen bezocht. Wereldberoemd is het stierenrennen waarbij er op 8 dagen elke dag 6 stieren van de stal door de straten naar de arena rennen, een 900 meter. Eigenlijk duurt het maar een paar minuten voordat ze in de arena zijn maar door alle opwinding lijkt het voor iedereen veel langer.

Na een rondgang in de arena nemen we een korte tapas-pauze. Omdat het vrij warm is geworden zoeken we de groene ruimte en wat tegenwind op met de fiets. De muren van de citadel zijn zo ver dat het fietsend beter te doen is en we rijden onder de oude poort het park in. Zelfs in dit Parque Vuelta del Castillo zijn brede fietspaden aangelegd. Wij volgen het voorbeeld van de Spanjaarden en doen een korte siësta op het gras. Dan is er opgewonden geschreeuw van een vrouw die helemaal uit haar dak gaat en al scheldend rondloopt. Binnen korte tijd horen we de sirenes van vier politiewagens van zowel de stad als Policia Nacional die her en der om ons heen komen aanrijden maar de mevrouw lijkt gevlogen te zijn.

De warmte speelt ons parten en we fietsen vanuit het Parque Vuelta del Castillo door de stad terug naar de kathedraal waar ons fietspad naar de camping start. Gelukkig zijn alle pelgrimswegen voor wandelaars en fietsers goed aangegeven en het is moeilijk om de weg kwijt te raken. Terug op de camping is het vooral bijkomen van de warmte. Morgen weer met de fiets op pad. Bijtijds weg want er wordt regen verwacht. Intussen luisteren we rustig naar muziek van Frank Sinatra: I did it my way.