2023 - 24. Sabugal en Sortelha - di 23.05.23 - Jumpy 60 km + 12.700 stappen

Dag 24. Sabugal en Sortelha – di. 23.05.23 – Jumpy 60 km + 12.700 stappen

Daniel is met de Spark aan het werk en Janna is in huis bezig zodat wij met de Jumpy op pad konden. We zijn al een aantal keren in Sabugal geweest maar nog nooit in het centrum en bij het kasteel, dus een makkelijke keuze. Sabugal werd door het Verdrag van Alcaňices in 1296 Portugees. De ijverige koning Denis versterkte meteen het kasteel met hoge muren en een 5-hoekige Donjon. Ondanks de plundering voor bouwstenen door dorpsbewoners in vredestijd is er nog een indrukwekkend geheel overgebleven.

Foto Castelo de Sabugal

In een vervallen huisje tegenover het kasteel waren verrassend nette en moderne publieke toiletten te vinden, altijd fijn bij nood. Voor 65-plussers is het kasteel vrij toegankelijk en zelfs Max mocht mee. Het is vooral ontzettend hoog allemaal met smalle muurtjes om te lopen en er zijn nog oude Keltische tekens te vinden bij de Donjon. Het moet bijzonder zijn om een voorstelling mee te maken in het theater op het binnenplein.

Foto Binnenplaats met theater Sabugal

We proberen in Sabugal een paledaria te vinden voor een koppie mét maar helaas was de enige vandaag gesloten. Bij het Museum-cafe uiteindelijk een koppie met tosti kunnen vinden. Mooi zicht op de sequoia waaronder de Jumpy een schaduwplek heeft gevonden. We besluiten door te gaan naar Sorthela waar ook een kasteel is met een oud dorpje daarbij. Het blijkt hoog boven alles uit te toornen en door de wel heel smalle straatjes bereiken we het kasteel, we passen net met de auto door de poort als we opletten met de spiegels.

Foto Castelo de Sortelha

Sortelha ligt op een granieten uitstulping en het kasteel en de naastgelegen mini-huisjes zijn uitgehouwen uit deze harde steen. Smalle paadjes over de muren en donjon geven een fantastisch uitzicht op de bergen om ons heen. Jammer dat het uitzicht een beetje wordt verpest door heel veel windmolens. Een minuscuul bordje wijst de weg naar een bar-restaurant met een fenomenaal uitzicht. In de klokkentoren voor onze neus kunnen we de klokken aanraken als er geen hek voor was geplaatst.

Foto Rustieke bar in Sortelha

Het is genieten in de oude en vervallen straatjes waar nu veel renovatiewerk aan huizen wordt gedaan. Dat moet nog wel een paar jaar hebben wil het er weer rustiek uitzien. Jammer dat veel huisjes als vakantiewoning dienen waarmee de ziel uit een plaatsje wegraakt. Bij de entree hebben we een kleine meubelmakerij ontdekt met eigen handgemaakte meubeltjes. Voor Daniel & Janna nemen we een klein bankje mee, wat erg wordt gewaardeerd. Via Sabugal gaan we terug want we willen nu eindelijk wel postzegels zien te krijgen en dat lukt zo waar bij de bank waar Rene vanmorgen nog geld pinde maar we niet in de gaten hadden dat het postkantoor was. Bij het stuwmeer van Alfaiates zitten we nog even lekker aan het water terwijl Max hele dikke vriendschap sluit met een passerende Portugese hond. Uiteindelijk weten we hem weer bij ons te krijgen en gaat hij mee naar de camper. Inmiddels zijn er hele donkere wolken om ons heen ontstaan en valt er veel regen, alleen niet in Aldeia want daar blijft het droog. In het zuiden van Spanje is er nu ook narigheid met veel overstromingen in o.a. Valencia. Wij hebben daar voorlopig geen last van.

Meubelmakerij Sortelha