2023 - 15. Aldeia da Ribeira - zo 15.05.23 - 9.000 stappen

Dag 15. Aldeia da Ribeira – zo. 14.05.23 – Camper 0 km + fiets 0 km + 9.000 stappen

Het was ongelooflijk stil wakker worden hier, we doen heel rustig aan en maken op ons gemak ontbijt. Niet met de waterkoker want we moeten zuinig zijn met de elektriciteit van onze zonnepanelen maar we hebben genoeg gas en een waterketeltje. Blij verrast werd ik door een Moederdag-cadeautje dat uit Obdam was meegegeven waardoor ik even moest slikken van het gemis van alle familie. Met een doosje van Bonbon du ton uit de Bobeldijk is dat ook weer gauw vergeten. maar de bonbons van  ’s Zondags komt de fruitman langs in Aldeia rond half elf. Bij de Portugese tijd kan dat ook iets later zijn maar hij heeft mooie spullen voor niet te veel. Ons Portugees is maar heel beperkt maar gelukkig is Daniel er om bij te springen. Daarna wandelen we naar het dorpje zelf, zo’n anderhalve kilometer.

Foto Moederdag-attentie

In het centrum komen we Irene al tegen, de moeder van Daniel. Na een hartelijke begroeting lopen we met haar mee naar haar huisje waar beneden in de tuin de rozen overdadig bloeien. We maken haar blij met een handmatige appelschilmachine omdat ze vaak appeltaart maakt. Zij heeft voor ons een klein aandenken van haar bedevaartsreis naar Fatima, die zij samen met een vriendin gisteren en eergisteren maakte. Tot haar geluk was paus Franciscus er ook en kreeg zij van hem een kruisteken. De paus is in Portugal ter gelegenheid van de Wereldjongerendag in Lissabon. Terugkerend naar aardse zaken had Irene een grote pan groente/kippensoep staat klaar zodat we een gezamenlijke lunch hebben op de veranda. Uitzicht hadden we op de klokkentoren waar de ooievaars met 3 kleintjes er lustig op los klepperden.

Foto wandeling naar centrum Aldeia da Ribeira

Na de lunch wandelen we via het outdoor-pad terug naar de camper en het huis. Kilometers aan gestapelde muurtjes vind je hier en heel veel prikkeldraad om de koeien binnen te houden. Het valt nog niet mee om over de muurtjes te klimmen, zo lenig zijn wij ook niet meer. ’s Middags nemen wij onze rust en gaan heerlijk lezen in meegebrachte boeken. Het boek van Arthur Japin “Wat stilte wil” geeft een mooi inkijkje over het leven van Anna Witsen in de 19e eeuw. Bekende namen van kunstenaars uit die tijd zoals Kloos, Van Deyssel en Verweij komen voorbij en Herman Gorters gedicht “In de zwarte nacht is een mensch aangetreden” krijgt een andere betekenis. Buiten wisselt het sterk van temperatuur want zonder zon en met wind is het heel fris maar als de wind wegvalt en de zon verschijnt dan verbrand je snel. De rest van de middag genieten wij van de stilte en het lezen. Na gezellige maaltijd met Daniel zien we een prachtige zonsondergang. Dan zoeken we de camper weer op voor een rustige nacht.

Foto landweggetje bij Aldeia

Zonsondergang