2. Noordwijkerhout – Wijngaarden – 21.04.22 – 151 km

Niet alles gaat voor de wind!

Voor mijn doen niet al te vroeg op: even voor zevenen en genieten van ons privé-sanitair. Rustig inpakken en ontbijten en tegen negen uur vertrek. Via Noordwijkerhout naar de Leidse Trekvaart. Deze uit 1657 stammende vaart is een rechte lijn tussen Haarlem en Leiden, dat schiet lekker op en in no-time ben ik in Leiden.

Vandaag weer het zonnetje mee en in Leiden langs de Pieterskerk gefietst. De kerk heeft veel rampen overleefd: een instortende toren in 1512, de beeldenstorm in 1566 en de buskruitramp in 1807. Na de grootste restauratie van 2001 tot 2010 staat hij er mooi bij maar hij is nog dicht om dit vroege tijdstip. Jammer hoor. De Lodewijkskerk aan de Steenschuur mag ik niet overslaan. Boven de ingang een beeld van Sint Jacob als pelgrim met staf, drinkkruik en grote schelpmantel. Voor Nederland een unieke afbeelding die past bij de Jacobsroute die ik volg. In Leiden is veel moois te zien maar ik ben op route en ga door. Het is soms lastig om bij grote wegen en kruisingen het juiste fietspad te vinden want het gaat vaak overlangs en onderdoor en de richting is niet altijd waar je heen denkt te gaan. Gelukkig is mijn Garmin GPS een goede gids en anders wil de telefoon ook wel helpen.

Na anderhalf uur en 25 km gefietst te hebben vind ik het welletjes. Genoeg calorieën verbrand en tijd voor een mokkapunt, tenslotte is neef Rienk jarig en dat mag gevierd worden. De bakker in Zoeterwoude-dorp verdient een pluim voor een geweldige stek aan het water en een top bakkersvrouw, die de thee aan het water serveert. Echt genieten dus als je ook nog uitkijkt op een Meerkoeten-paartje dat een nest aan het bouwen is.

Naar Benthuizen rijd ik door het Groene Hart. Het is goed dat dit er is want er is hier heel veel bebouwing, veel wegen met druk verkeer en de nodige spoorlijnen. Blij dat ik uit het rustige West-Friesland kom. Na Bleiswijk kom ik in Oud Verlaat, dat herinnert aan thuis waar we de Verlaatsweg hebben en ook het Verlaat. Aan het begin van de Rotte kom ik Rene tegen en we lunchen samen. Met de fiets rijd je door smalle paadjes met klaphekjes maar met de camper zijn het of drukke wegen of hele smalle weggetjes, een kwestie van opletten. Na de lunch rijd ik verder langs de Rotte wat meteen natuurreservaat is. Ik spot een geweldige hoeveelheid vogels: veel Kleine Sternen, Futen-paartjes, Meerkoeten die driftig nesten bouwen, zonnende Aalscholvers, Zwanen op nesten, krijsende meeuwen en eenden die zich laten leiden door lust en dan platgereden worden. De natuur is niet saai.

Gelukkig zijn er doorgaande fietsroutes want zowel Capelle als Krimpen aan de IJssel is behoorlijk volgebouwd. Soms is het nodig een fietspont of grote pont te nemen om de doorgaande route te houden. Dan beland ik bij Kinderdijk, leuk om de ruim 18 molens bij elkaar te zien maar er zijn ook ongelooflijk veel toeristen. Mijn benen worden zo langzamerhand toch wat moe nu de wind steeds verder aantrekt. Soms heb ik hem mee maar vaak van opzij en een enkele keer tegen. In Alblas zijn ze al druk bezig met Koningsdag en is er veel oranje en rood-wit-blauwe versiering te zien. Op de laatste 5 km krijg ik nog ruzie met een rotonde: het lukt niet de goede richting vinden doordat ik over het hoofd zag dat een bospad de juiste richting moest zijn naar Wijngaarden. Bij IJsboerderij ’t Koeiestalletje vinden we een camperplek met weids uitzicht. Gelukkig compenseert het heerlijke boerderij-ijs het ontbreken van een douche, je kunt niet alles hebben. Al met al kwam de teller vandaag op 80 km te staan met een gemiddelde van 18,1 km per uur. Vandaag dacht ik aan Boudewijn de Groot: Hoe sterk is de eenzame fietser die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant.