19a. Aubeterre-sur-Dronne – 12.05.22 – 7500 stappen.

Van de regen in de rots.

Wat verwacht was, werd werkelijkheid want regendruppels op het dak van de camper. We maken er een ingelaste rustdag van, ik blijf lekker even liggen en we komen rustig op gang. Tijd om allerlei dingen op te ruimen en bij te werken en rond half elf het stadje in waar we gisteravond al een gezellig pleintje hadden gespot. Als eerste naar de Église Monolithe St. Jean. Nadat ik een stempel kreeg in mijn credencial bleek dat pelgrims gratis toegang hadden. Nietsvermoedend liepen wij naar binnen waar een geweldig imposante uitgehouwen kerk de rotsen was. Pierre de 1e de Castillon had deelgenomen aan de eerste kruistocht. In 1096 ging hij terug naar het Heilig Land voor financiering van zijn project. Waarschijnlijk zal hij in Cappadocië de kennis opgedaan hebben hoe van boven naar beneden te graven zodat er grote ruimtes ontstaan. Wij waren in Cappadocië en hebben de rotskerken gezien maar het middenschip van deze kerk is uitzonderlijk groot: 27 meter lang, 16 meter breed en 20 meter hoog, ondanks alle soberheid echt imponerend.

Naast de grote zaal een ruimte waar 170 uitgehakte graven zijn (necropolis). Aan de andere kant is een 6 meter hoog mausoleum, wat een replica is van het graf van Christus in het Heilig Land. Met een uitgehouwen trap met ruimte voor afwatering, kom je in de bovengalerij waar je alles nog eens kunt zien. Ongelooflijk hoe men 9000 m3 steen heeft uitgehouwen en hoe dit gerealiseerd is. Wel zien we hedendaagse meters bij scheuren in het plafond. Je moet er niet aan denken dat het instort tezamen met het chateau dat er nog boven op staat. Er werd voort gehakt vanuit oudere grotten van de eerste Christenen, die er in het geheim hun diensten hielden en er was al een primitieve kapel in de 4e eeuw. Van de heilige van vandaag, Achilles de Larissa die in 330 overleed, is bekend dat hij ook als pelgrim in Jeruzalem bij het graf van Christus is geweest. Dat past mooi bij dit verhaal. Onder de kerk is blijkt nog een crypte te zijn van 16 meter lang. Deze werd in 1961 ontdekt bij een instorting door een vrachtwagen die op het plein erboven manoeuvreerde.

Zoveel eeuwen geschiedenis maakt hongerig en we kloppen aan bij Crêperie de La Source. We zitten op het balkon op de 2e verdieping en hebben prachtig zicht over een deel van het stadje en de rivier beneden. Het menu du jour met heerlijke paté, kippenpoot in een saus met champignon en cognac en als toetje nougat-ijs, was uit de kunst.

In het stadje zijn veel leuke winkeltjes en een zomerjurkje is snel gepast en gekocht. Dan wandelen we door naar Église St. Jacques. De romaanse façade, met rijk bewerkte bogen en kapitelen vol met symboliek, stamt uit de 12e eeuw. Je kunt Spaans-Moorse invloeden zien maar tijdens de godsdienstoorlogen in 1562 is de verdere kerk helemaal verwoest tezamen met het Benedictijner klooster. De kerk werd veel later weer opgebouwd en de toren in 1860. Van het interieur is weinig te zeggen want de kerk is deze middag dicht.

Dreigende regenluchten maken dat we de Chapelle des Minimes maar kort bezoeken en dan richting camping afdalen na eerst nog wat boodschapjes bij de Vival te hebben gedaan. Mooi op tijd weer binnen en de regen valt gelukkig mee. Vannacht wordt nog regen verwacht maar morgen moet dat over zijn en wordt het weer fietsen. In ons restaurantje was alles tiptop verzorgd, zelfs op het toilet een leuke tekst: Don’t worry, be happy. Dat waren we zeker vandaag, geen meter gefietst maar wel genoten. Tenslotte nog een mooie avond-foto van het Place Trarieux.