12a. Chartres – 16.000 stappen

Chartres-blauw onvergetelijk mooi.

Het bos langs de Eure staat prachtig in bloei en het is zeker geen straf om daar te wandelen naar Chartres. Vandaag een rustdag dus uitgeslapen tot wel 8.00 uur zodat we toch lekker op tijd in de stad zijn. De kathedraal is niet te missen want hij toornt boven alles uit. Als eerste komen de église St. Pierre tegen in een gotische stijl. De steunberen staan aan de buitenkant van de kerk en het lijkt wel op een soort grote spin. Binnen is een standbeeld van St. Pierre, de eerste paus. Door de smalle straatjes zijn we de kathedraal eventjes kwijt maar niet lang.

De kathedraal Notre Dame de Chartres is imposant groot en wat zo indrukwekkend is dat alle overdadige beelden in de portalen nog in tact zijn. Natuurlijk is zo’n kathedraal ook een constant restauratieproject en een deel is afgesloten omdat daar gewerkt wordt zodat de kerk nog eeuwenlang kan blijven staan. We zijn vroeg maar er zijn toch grote groepen mensen en vooral jongeren die met een gids door de kerk dwalen want er is veel te zien. Ontzettend veel glas-in-lood-ramen, wel 3000 m2. De hoge ramen zijn moeilijker zichtbaar maar er is zoveel! De blauwe kleur is bijzonder en veel aanwezig en wordt hier Chartres-blauw genoemd. Natuurlijk sla ik de Boom van Jesse niet over.

Veel kaarsjes branden voor de kapel waar de sluier van Maria wordt bewaard. Het is een relikwie dat in 876 door Karel de Kale is geschonken aan de kathedraal. Het zou in 1194 als een mirakel zijn gespaard bij een grote brand die de kathedraal en het stadscentrum trof. Zelf ben ik meer onder de indruk van de kapel van de Oecumene waar giften van diverse kerken samen komen: van de Anglicaanse kerk, de Russisch-Orthodoxe kerk, de Koptische kerk maar ook een gift van de Nederlandse Protestantse kerk. Het is een bijbel in 1723 gedrukt in Amsterdam. In de kerk wordt het altaar omgeven door ragfijn beeldhouwwerk. Verder ontdek ik een prachtige lessenaar voor de Bijbellezing.

Natuurlijk haal ik vandaag hier een pelgrimsstempel in de kathedraal. Als ik even zit en opkijk staan Hans en Marlou naast mij, zij hebben ook een rustdag en verblijven in het klooster vlakbij de kerk. Tegenover de kathedraal doen we een koppie en wisselen we wederwaardigheden uit over onze fietstocht. Kortom een geanimeerd samenzijn. Dan gaan we op zoek naar de crypte bij de kerk maar door de restauratie is die gesloten zodat we de wandschildering van St. Jacques missen. Het wordt tijd voor een lunch en in de stad komen we terecht bij La Piocoterie en schuiven letterlijk aan tussen de tafeltjes die op ongeveer 20 cm van elkaar staan. We raken geanimeerd in gesprek met een echtpaar met een zeventienjarige dochter die vlakbij Parijs wonen. Zij zijn hier ook op vakantie. Op advies laten we ons de Galette du Jour heerlijk smaken. De dunne pannenkoek belegd met kaas, worst, aardappel, appel en veel sla blijkt verrukkelijk en de witte wijn erbij smaakt goed. Na het eten lopen we kort tot bij de kathedraal maar dan moeten we even uitbuiken op een bankje. Een vriendelijke Engelse vrouw maakt een foto van Rene en mij voor de kathedraal.

Boven de gebouwen toornde al het dak uit van het voormalige Hotel des Postes. Daarvoor is een prachtig aangelegde laan met veel herdenkingsmonumenten. Generaal De Gaulle komt voorbij, net als generaal Patton. Er is ook een monument ter herdenking van 200 jaar van de declaratie van de burgerrechten in 1789. Om Hotel des Postes te zien willen we op een bankje zitten en wie zitten daar nog meer, jawel Hans en Marlou. De mannen raken niet uitgepraat zodat de dames op onderzoek gaan naar het interieur van het gebouw waar nu de bibliotheek is gehuisvest. De buitenkant is veelbelovend en een aangewezen monument. De renovatie in 2007 van de architect Chemetov voor het mediatheek-gebeuren is ingrijpend en als je van betonlook houdt, mooi te noemen. Marlou en ik genieten wel van de oude boeken die tentoongesteld worden, w.o. uitgaves van de Gazette uit 1880 en boeken van Jules Verne. Ook hangt er een serie posters met gedichten maar niet te koop. Na zoveel indrukken wordt het tijd om de camping op te zoeken en we hebben al ruim 16.000 stappen erop zitten. Het bloeiende bos langs de Eure ruikt heerlijk. De tentoonstelling in Hotel des Postes levert een mooie quote op van Jean-Pierre Siméon: Het gedicht is een druppel water, het geeft de woestijn het idee van een bloem. Bij de camper genieten van een kopje thee met nog verrukkelijke paas-bonbons die we van de familie meekregen. We zijn er zuinig op.