24. Bélus - Saint-Jean-Pied-de-Port - 17.05.22 - 1716 km

Uitgewoond als een gebraden kip.

Het wordt een dag met mijlpalen want de hoogste temperatuur werd gevoeld, het tweede deel van de reisgids is uit gefietst en de Pyreneeën zijn bereikt. Zo vroeg mogelijk vertrok ik en al snel fietste ik langs de Gave d'Oloron. Bij Sorde-l'Abbaye even in het pelgrims-schrift gekeken en ik zag de namen van Wilma & Bert staan. De 12e eeuwse abdij heeft een gallerijgang aan het water voor aanvoer vis en goederen. Vroeger werden pelgrims hier, vaak voor veel geld, overgezet. De eeuwenoude watermolen is vervangen door een turbine, die aan 700 huishoudens elektra levert. Daarna nam ik bijna de verkeerde route richting Oloron-Sainte-Marie maar dat had ik na 400 meter gelukkig door. Mijn GPS bevatte de route van vandaag niet, beetje pech. Wachtend voor de smalle brug over de Gave sprak een automobiliste mij aan om "bon camino et bon courage" te wensen, zij fietste ook graag.

Stevige klimmetjes vandaag soms met 9%. Het lastigst bleken korte steile afdalingen gevolgd door korte klimmetjes. Je moet heel alert zijn met schakelen anders zijn je benen geparkeerd. Bij Bergouey-Viellenave was een gigant hoog Christus-kruis langs de weg op een punt waar mooi zicht op de bergen was, dan word je even stil.

Rene zat in Saint-Palais op het terras bij de bocht zodat hij iedereen in de gaten kon houden. Hans & Marlou kwamen voorbij en daarna ikzelf op een ontzettend druk moment met vrachtwagens. Goed dat hij riep anders had ik de pauze gemist. De chemins St. Jacques zijn hier nadrukkelijk aanwezig en je ziet steeds meer wandelaars en fietsers. Een lange klim (afstappen) leidt naar de 'Stèle de Gibrartar' waar volgens de codex uit de 12e eeuw drie routes samenkomen, die vanuit Tours (doen wij), vanuit Vézelay en vanuit Le Puy. Gibraltar is een Baskische verbastering dat stamt van het Latijnse Salvator. Inmiddels is het ongelooflijk warm geworden en eisen de klimmetjes hun tol. Ik zoek dringend schaduw en koelte en hoop die in Cibits te vinden. En ja, dat lukt én er is gezelschap van Hans & Marlou, die ook zitten bij te komen van de hitte en het klimwerk. We houden een lange pauze met siësta want er wacht nog wel wat.

De laatste 15 km is heftig met steil klimwerk en druk verkeer. De Pyreneeën laten zich zien met sneeuw op de toppen. Op enig moment ontwaar ik 40 roofvogels boven mij, nu dan wil je wel doorfietsen. Op de borden zie je dat je in Baskenland bent, er is voor ons niets van de woorden te maken met veel x-en en z-en. Dan kom ik aan in Saint-Jean-Pied-de-Port. Lang naar uitgekeken en velen met mij zo merk ik in het stadje waar het razend druk is. Rene moest hard roepen anders had ik hem weer gemist en nog erger de koude drank op het terras want ik voelde mij inmiddels als een gebraden kip. Ruim de tijd genomen om bij te komen en bij het weggaan werd ik door allerlei mensen aangesproken ook fietsers of gewoon op vakantie uit Nederland.

De camper stond op de camping Municipal naast de Citadel gereed, wat heerlijk is na 72 km (gemiddeld 16,6). Snel toiletspullen en douchen want ik zat onder de kleine vliegjes. We wandelen daarna naar de kerk en ik steek een kaarsje op voor deze behouden aankomst en dat deden meer mensen. Met een knorrende maag naar een restaurantje 'Hurrup eta Klik' aan de Rue de Citadel en daar zien we Hans & Marlou weer. We nemen een heerlijk pelgrimsmenu en genieten van elkaars gezelschap. Dan toch het blog nog schrijven maar ik stuit op technische problemen dus moet ik het anders doen. Ik denk aan Pipi Langkous vandaag en een simpele wijsheid: Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan. Morgen zien we verder want we blijven een dag om bij te tanken en alles op orde te brengen.